De vereniging werd opgericht onder de naam St. Hubertus Schutzenbogen Gesellschaft zu Schaesberg, dit onder grote invloed van de Duitse taal. Zoals de naam al zegt was het een boogschutterij, veel later werd dat omgezet in een geweerdragende schutterij. In 1887 kwamen wij in het bezit van een eigen vaandel waarvoor men een aantal jaren goed had gespaard. Vol trots trok men met het vaandel naar Kasteel Strijthagen waar destijds de burgervader, Baron de Rosen, woonde. Rond 1910 werd de naam Schutterij St. Hubertus aangenomen en deze voeren we nog altijd. In 1931 sloot de vereniging zich aan bij de toen opgerichte bond van geweerdragende in Amstenrade die later een naamsverandering onderging en zich Bond St. Gerardus ging noemen. In 1934 vierde men het gouden be-staansfeest oftewel het 50-tig jarig jubileum, A.Robberts werd gehuldigd met zijn 50-jarig lidmaatschap en mede oprichter. Ook memoreerde de Burgemeester de oprichters Muhlenberg, de gebroeders Vrosch en de gebroeders Kockelkorn. In het archief is de oudste aanwezige koningsplaat die van 1888 van H.Luttgens. Ook hadden wij een keizer in onze geledegelederen onder de naam van L. Gulpers die de koningstitel 1905-1906-1907 voor zich opeiste, dit werd hierna niet meer geëvenaard. Gebrek aan leden heeft de vereniging niet gehad, het aantal leden schommelde steeds tussen de 20 à 30 personen. Tijdens de tweede wereldoorlog van 1940-1945 is de vereniging te ruste gegaan. Na de oorlog werd het vaandel weer opgepakt met een gering aantal leden, dit werd zo gering dat men rond 1956 vreesde: HOUD DE SCHAESBERGSE SCHUTTERIJ OP TE BESTAAN? Koning B. Hinskens, veldheer zonder manschappen met slechts de glimmende koningsplaten die menig lid hebben gesierd, blijven nog over van een roemrijk bestaan der schutterij St. Hubertus. Maar de doorzetters onder hen, bliezen nieuw leven in de vereniging en eens zullen zij weer marcheren door de straten van Schaesberg en schitteren op de feesten in het Limburgse land. Omstreeks 1957 met het aantreden van de voorzitter H. Beckers groeide het aantal leden weer gestaag en met in 1959 de wissel van F. Hannig als aantredend voorzitter werden nieuwe uniformen aangeschaft en bleef het ledental groeien. In die tijd kwam er ook een drumband en May Thomas nam de tambour-maîtrestok ter hand en werd Schaesberg ook muzikaal op de kaart gezet. Ook de commandanten: Hansen, Quaedvlieg en Rejack droegen flink bij aan de prestaties van St. Hubertus met hun exercitie peloton en behaalden meermaals het kampioenschap der beide Limburgen in de oude exercitie. De meest aansprekende resultaten zijn geboekt door de schietploeg die op het OLS altijd bij de kanshebbers gerekend kan worden. Een behoorlijk aantal tweede plaatsen zijn daarvan getuige. Maar daarbovenop heeft men twee keer de hoogste eer behaald door het OLS naar Schaesberg te halen: In 1977 te Niel bij As was het zegevierend zestal: A. Bost, F. Cempel, M. Heckmans, R.Heiboer, J. Mommertz en P. Ramacher. Schietmeester was A. Bresser. 1984 wordt het eeuwfeest van de schutterij uitbundig gevierd mede dankzij de steun van de Schaesbergse bevolking en middenstand die de schutterij altijd een warm hart toedragen. Op de schuttersfeesten was het weer St. Hubertus Schaesberg dat van zich liet horen, de exercitie onder leiding van de commandant(en) sleepten menig prijs weg in diverse onderdelen, de schietploeg deed het weer op alle feesten uitstekend wat uiteindelijk beloond werd met het hoogst haalbare in de schutterswereld: De UM werd naar het Schaesbergse gehaald en alweer tijdens het OLS te Niel bij As. In 1989 door de schietploeg onder leiding van schietmeester / schutter J. Mommertz, het zestal bestond uit de schutters: F.Hannig, H. Kusters, T. Niels, P. Berben, R.Silvertand, J. Mommertz. Dit resulteerde in 1990 tot een groots feest waar de hele Schaesbergse gemeenschap en ver daarbuiten nog over spreekt. Uiteraard zijn er ook altijd ups en downs geweest maar toch waren er altijd genoeg successen te vieren met de vele overwinningen die er behaald werden. Ook 1993 is een memorabel jaar geweest, hier werd het Zuid Limburgse Federatie feest georganiseerd, ook wel het kleine O.L.S. genoemd. Deze organisatie krijgt men per toerbeurt eens in de +/-65 jaar. Ook kreeg men te maken met het fenomeen dames in de vereniging, iets dat men nooit voor mogelijk had gehouden gebeurde, de dames traden in het korps bij als marketentsters en deze zijn te bewonderen overal waar de schutterij zich vertoont. Alles op een rijtje zettend trekt de SCHUTTERIJ al 130 jaar gesteund door de Schaesbergse gemeenschap en nauw verbonden aan de kerk, door het Limburgse land. Het allerheiligste begeleiden tijdens processies is daarvan een van de belangrijkste. Verder is het opluisteren van huwelijken, recepties, jubilea en het bijwonen van de dodenherdenking en begrafenissen en vele andere activiteiten een belangrijke taak voor de Schutterij binnen de Schaesbergse gemeenschap.